زبان رفتار از درون آغاز می شود. اساس و شالوده ی شخصیت، رفتار و موفقیت ما در زندگی ناشی از تصویری است که در ذهن از خود ساخته ایم. این تصویر محدوده ی گفتار و اعمال ما را تعیین می کند. انتظارات و توقعاتی که از خود داریم، رفاه و آسایشی که برای خود می طلبیم و خلاصه ارزشی که برای خود قائلیم، همگی تجلی این تصویر است.
در واقع قبل از اینکه شخص کارآمد یا بی کفایت، کمرو یا وقیح، باهوش یا کودن باشد، تصویری از این رفتار و حرکات در ضمیر نمه هوشیارش نقش می بندد. طبیعی است که برای ایجاد هرگونه تغییری در زندگی، نخست باید به گونه ای بر روی خودانگاره خویش کار کنیم، به آن نمود دهیم و آن را بهبود بخشیم.
بهترین شیوه برای تعیین عزت نفس، گوش دادن به کلام درونی است، کلامی که به طور غیر ارادی در طول روز از ذهن شما می گذرد. تمرین زیر فرصتی را برایتان فراهم می کند که به مرور نجواهای باطنی بپردازید و عزت نفس خود را تعیین کنید. با خود چه می گویید؟
وقتی که در مقابل همکاران خود مرتکب اشتباه می شوید.
وقتی که برای اولین بار کاری را انجام می دهید و آن را مشکل می یابید.
وقتی فراموش می کنید کاری را که قول داده اید انجام دهید.
وقتی وارد جلسه ای می شوید و هیچکدام از حاضرین را نمیشناسید.
وقتی رئیستان شما را صدا می زند و شما علت آن را نمیدانید.
وقتی هنگام راه رفتن نمیتوانید تعادل خود را حفظ کنید و به اصطلاح سکندی می خورید.
وقتی برای یک ملاقات مهم، احساس می کنید که دارد دیرتان می شود.
وقتی نمیتوانید حساب دریافت و پرداخت را در دسته پک خود تراز کنید.
وقتی کاری را به نحو شایسته ای انجام داده اید.
گفت و گوی درونی شما حاوی چه پیام هایی است؟ آیا پیام هایی منفی و محدود کننده برای خود ارسال می دارید و یا پیام های انرژی زا و نیرو دهنده؟ خواه درست بیندیشید و یا غلط فکر کنید، شما همیشه به افکار خود اعتقاد دارید. برای اینکه بتوانید به زبان رفتار خود مسیر درستی ببخشید، نیاز است تا کتاب های روانشناسی را مطالعه کنید، خود را بهتر بشناسید و با سبک های صحیح زبان رفتار آشنا شوید.
